آب و هوای قزوین در تابستان خنک و در زمستان سرد است. به طور کلی پوشش گیاهی در استان قزوین به دو دسته جنگلی و مراتع تقسیمبندی میشود. منطقه رودبار و الموت عمده پوشش جنگلی استان را تشکیل میدهند و دشت قزوین نیز مهمترین مرتع در سطح استان است. با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط طبیعی و نوع سازند زمینشناسی، انواعی از خاکها وجود دارد که برخی از آنها برای زراعت، باغداری و نیز مراتع و برخی دیگر به علت اهمیت کم زیستی برای احداث واحدهای صنعتی و نیز به عنوان مواد اولیه ی صنایع مناسب اند. انواع خاکهای استان را به صورت زیر میتوان طبقهبندی کرد: خاکهای ناحیه ی کوهستانی: این خاکها در اراضی دامنه ی کوهها با شیب نسبتاً زیاد پراکنده شدهاند و از سنگهای آهکی و آذرین بیرونی و دگرگونی با عمق کم تشکیل شدهاند؛ و بیشتر در نواحی شمال، غرب و جنوب استان گسترش یافتهاند. خاکهای ناحیه ی کوهپایهای: این نوع خاکها از مواد آهکی و سنگریزه به وجود آمده و نسبتاً عمیق اند و در حاشیه ی شمال و غرب دشت قزوین دیده میشوند. خاکهای نواحی همواردشت: این خاک از آبرفتهای ریزدانه با رسوب گذاری رودهای شمالی دشت قزوین و خزررود به وجود آمده است. این نوع خاک عمیق با بافت ریز، از مستعدترین اراضی کشاورزی استان محسوب میشود و با نام دشت سیلتی قزوین به صورت نعلی شکل، دشت را دربر گرفتهاند. خاکهای شور و قلیایی: این نوع خاکهای عمیق دارای بافت سنگین است و شوری و درجه ی قلیایی بالایی دارد و در اراضی کم شیب و به طور عمده در انتهای حوضه ی سفلی رودخانه ی خزررود و در جنوب شرق استان در محدودهای به نام باتلاق نمکزار مشاهده میشود. استان قزوین در حاشیه شمال غربی فلات مرکزي ایران در محل تلاقی رشته کوههاي البرز و زاگرس قرار گرفته و با 15626 کیلومتر مربع مساحت، رتبه 27 ام را در بین استانهاي کشور دارد.
مزیت های استان قزوین با در نظرگرفتن شرایط و اوضاع اقلیمی و جغرافیایی در 3 بخش صنعت و معدن، کشاورزی و خدمات به شرح زیر می باشد:
صنعت و معدن:
1. وجود ظرفیت های معدنی و معادن کانی های فلزی و غیر فلزی و ایجاد صنایع مرتبط با آن.
ایجاد واحد های تبدیلی این صنعت مانند کارخانه های سنگ بری و واحد های پرداخت سنگ های تزئینی پیشنهاد می شود.
2.مزیت نسبی در فرآوری وصنایع تبدیلی محصولات کشاورزی و دامی.
نزدیکی این استان به کلان شهر تهران، امکان عرضه به بازار محصولات دامی این شهر را فراهم ساخته است.
کشاورزی:
1. مزیت نسبی در تولید محصولات باغی نظیر انگو آبی، سیب و هلو.
آب و هوا و خاک حاصلخیز این استان، فرصت ایجاد باغات انگو، سیب و هلو را فراهم می آورد. همچنین سابقه کاشت پربازده انگور در برخی مناطق این استان وجود دارد.
2. مزیت نسبی در تولید ذرت علوفه ای، گندم و گوجه فرنگی.
وجود آب کافی و خاک حاصلخیز در این استان، امکان کشت محصولات زراعی و بوته ای را فراهم می آورد.
3. مزیت نسبی در دامداری و دامپروری.
توسعه واحد های دامداری جدید و به روز باتوجه به اقلیم این منطقه مهم است تا بتوان بازدهی بالا هم در تولید و هم در سودآوری را به همراه داشت.
4. مزیت نسبی در پرورش ماهیان سردآبی وآبزی پروری.
ایجاد استخر های پرورش ماهی در کنار مزارع کشاورزی امکان سودآوری چندبرابری را فراهم می آورد.
خدمات:
1. مزیت نسبی در فعالیت های مرتبط با گردشگری با وجود جاذبه های طبیعی.
وجود جاذبه های تاریخی مانند قلعه الموت، جاذبه های طبیعی و ... امکان توسعه گردشگری و فعالیت های مرتبط با این صنایع را ممکن ساخته است.
اولویت سرمایه گذاری صنعتی در بخش صنایع کوچک تبدیلی در استان
1- بسته بندی و فرآوری تخم مرغ
2- فرآورده ها و محصولات گوشتی آماده
3- قطعه بندی، بسته بندی و انجماد گوشت قرمز و مرغ و ماهی
4- انواع فرآورده های لبنی نوين يا بسته بندی های جديد با نگاه صادرات
5- درجه بندی، فرآوری و بسته بندی میوه جات، سبزیجات، صیفی جات و محصولات گلخانه ای
6- فرآوری قارچ
7- احداث سردخانه کنترل اتمسفریک C.A و زیر صفر
8- درجه بندی و بسته بندی گیاهان داروئی
9- بسته بندی خشكبار
10- تبدیل ضایعات کشاورزی
11- فرآورده های نوین گوجه فرنگی
12-فرآورده های حاصل از ذرت
13 – بوجاری وبسته بندی انواع بذر
14 – روغن کشی از دانه های روغنی
15 – فرآوری و بسته بندی انگور
16- احداث واحد فرآوری و بسته بندی پسته
17- تولید و بسته بندی اسانس و عرقیات گیاهی
18- انبار سرد نگهداری محصولات کشاورزی
19- فرآورده های حاصل از نشاسته
20- ذرت خشک کنی و فرآوری ذرت
21- در خصوص کود زیستی ( بیولوژیک ) استعلام و هماهنگی با دفتر امور صنایع کشاورزی ضروری می باشد.
22- در خصوص کود های آلی ( بجز ورمی کمپوست )بر اساس نیاز استان و با در نظر گرفتن واحدهای در دست احداث و میزان مواد اولیه در استان جزء اولویت ها است.
23-طرح های صنایع تبدیلی در مناطق ویژه اقتصادی با تاکید بر صادرات ( در صورت فعال بودن منطقه ویژه تاکستان)
24- طرح های صنایع تبدیلی در شهرستان هایی که بیش از 60% پیشرفت فیزیکی دارند.
25- توسعه و تکمیل زنجیره های تولید صنعت طیور با هماهنگی کارگروه زنجیره مذکور