پرورش ماهی تیلاپیا در گلخانه

تیلاپیا نام عمومی اعضاء خانواده ماهیان سیچلایده با پیش از 100 گونه مختلف است که بومی آفریقا و خاورمیانه هستند و این ماهی در سال‌های اخیر به کشورهای مختلف ازجمله ایران وارد شده است. از اهداف توسعه تکثیر و پرورش ماهی تیلاپیا در کشور، افزایش تولید داخلی، خودکفایی، توسعه پایدار و ایجاد اشتغال است. با توجه به ویژگی‌های برتر ماهی تیلاپیا ازجمله رژیم غذایی (که غالباً گیاهخوار، پوده‌خوار و پلانکتون خوار است) مناسب، سازگاری خیلی بالا با اکوسیستم‌های مختلف و مقاومت بالا در برابر بیماری‌ها، می­تواند به‌عنوان گونه‌ای توجیه‌پذیر، برای ایجاد اشتغال محسوب شود. سابقه تاریخی پرورش تیلاپیا در جهان طبق کتیبه‌ها به 5000 سال قبل بازمی‌گردد. پرورش قابل‌توجه این ماهی در دهه‌های اخیر، از 1920 در کنیا، از 1930 در آسیا، دهه 40 در آمریکاي لاتین و ایالات‌متحده و پس از جنگ جهانی دوم با تولید گسترده در جنوب شرقی آسیا گسترش یافت.درایران استان های یزد،خراسان جنوبی در پرورش ماهی تیلاپیا فعالیت دارند.

مزیت های این طرح موارد زیر می‌باشد:

-افزایش بهره‌وری منابع آبی 

-تولید گوشت ماهی به‌عنوان غذای سلامتی

-ایجاد اشتغال، کمک به اقتصاد خانوار و کشور

-افزایش میزان صادرات و تبدیل‌شدن به قطب پرورش و صادرات ماهی

-حجم بالای سودآوری با وقت کم

 و....

تراکم‌پذیری و دوره زمانی کم برای پرورش ماهی تیلاپیا از دیگر مزیت‌های اقتصادی این‌گونه است. به‌طور مثال در این طرح از استخرهای بتونی به‌عنوان محیط پرورش ماهی استفاده شده و به دلیل تعویض روزانه آب به‌راحتی تخلیه فضولات بر اساس شیب استخر انجام می‌شود. و هدف تولید 4500 کیلوگرم در یک دوره‌ی 5 ماهه است که برای شروع این کار بدون احتساب قیمت زمین،ملزومات دیگر، سرمایه اولیه، حدود صد میلیون موردنیاز بوده و در هر دوره پرورشی حداقل سودی بالغ‌بر 29 میلیون تومان انتظار می‌رود.