ترشی و شور، بیشتر به‌عنوان یک چاشنی در کنار غذا مصرف می شود و به دلیل خاصیت اسیدی که دارد، باعث افزایش اشتها شده و میل به غذا خوردن را در افراد افزایش می دهد. این محصول یکی از فرآیندهای نگهداری طولانی مدت صیفی و سبزی‌ها است، به صورتی که خوراکی موردنظر را درون محلول آب نمک و یا سرکه قرار می‌دهند و در این فرآیند، میتوان مواد خوردنی فاسدشدنی را تا چند ماه سالم نگه داشت.
تاریخچه خیار شور به هزار سال پیش، زمانی که در هند خیارها را به خیارشور تبدیل کردند، برمیگردد. این نوع غذاها به‌ویژه برای ملوانانی که مدت زیادی روی دریا کار می کردند، مناسب بوده، که همین ملوانان خیار شور را از هند خارج کردند و در مناطق مختلف پخش نمودند. قدمت ترشی در ایران به زمان قوم ماد برمیگردد، درحالی‌که از عمر ترشی صنعتی در ایران تنها ۷۰ سال می‌گذرد.
در جوامع امروز به دلیل افزایش مشغله افراد و شاغل بودن بسیاری از زنان، فرصت کافی برای تهیه آن در منزل و توسط خود افراد وجود ندارد و اکثر خانواده ها تمایل دارند ترشی و شور موردنیاز خود را به‌صورت آماده تهیه نمایند. بنابراین راه اندازی کسب وکار تهیه ترشی و شور در منزل میتواند راهی برای پاسخ به این نیاز افراد جامعه و کسب درآمد توسط افراد در منزل خودشان باشد. البته برای تهیه ترشی، میتوان کارخانه های بزرگ، سوله و کارگاه های متوسط و یا کوچک و حتی منزل را با در نظر گرفتن شرایط بهداشتی، به این کار اختصاص داد.
برای راه اندازی این کسب وکار در منزل و تولید روزانه 100 کیلوگرم ترشی، به 10 میلیون تومان سرمایه ثابت و 23 میلیون تومان سرمایه در گردش(بدون در نظر گرفتن هزینه ساخت یا اجاره کارگاه یا محل تولید ترشی)، به‌صورت ماهانه نیاز خواهد بود. این شغل به‌شرط یافتن بازار فروش مناسب، جزء مشاغل خانگی با سود مناسب محسوب می شود و سود خالص به‌دست‌آمده از آن در حدود 2 میلیون تومان به‌صورت ماهانه است. البته در فرآیند تولید، مشکلاتی مانند؛ چروک، پوک، نرم یا لیز شدن و تیرگی خیارها و... در خیارشور وجود دارد، که از ریسک‌های انجام این کار محسوب می‌شود
