الاغ جزء حیوانات علفخوار غیرنشخوارکننده است و برخلاف دام‌های علفخوار نشخوارکننده که دارای معده چهاربخشی هستند، تک معده‌ای می‌باشد. در فرآیند هضم، بخش‌های فیبری و غیرقابل هضم خوراک (سلولز، همی‌سلولز و..) پس از عبور از روده کوچک الاغ وارد روده بزرگ می‌شوند و در آنجا توسط باکتری‌های موجود در سکوم (روده کور) عمل تخمیر و هضم روی این مواد خوراکی انجام می‌شود. طول دوره شیردهی در الاغ به‌طور معمول حدود 270-210 روز است و بیشترین میزان شیردهی نیز مربوط به اوایل زایش آن‌ها می‌باشد. الاغ‌ها چرخه تولید مثل فصلی دارند و معمولاً در فصل بهار و تابستان علائم فحلی را بروز می‌دهند، اما در فصل زمستان الاغ از نظر تولید مثلی خاموش است. الاغ‌ها به‌طور معمول هر 40-20 روز بسته به نژاد و شرایط آب و هوایی فحل می‌شوند و هر فحلی نیز حدود 9-6 روز به طول می‌انجامد. تخمک‌گذاری الاغ ماده 6-5 روز پس از شروع فحلی انجام می‌شود. دوران آبستنی الاغ نیز 365 الی 375 روز به طول می‌انجامد. الاغ پس زایش، 4-6 ماه به کره خود شیر می‌دهد و معمولاً پرورش‌دهندگان در ابتدای سن 6 ماهگی، کره‌ها را از شیر می‌گیرند. به‌طور میانگین هر الاغ شیری حدود 300 تا 750 سی‌سی شیر در هر وعده شیردوشی تولید می‌کند که در بهترین حالت، نژادهای موجود در ایران حدود 1.5 لیتر در هر روز شیر تولید می‌کنند.
طرح حاضر برای احداث یک مرکز صنعتی پرورش الاغ شیری با ظرفیت 50 رأس نوشته شده است و برای اجرای این طرح در حدود 760 میلیون تومان سرمایه‌گذاری اولیه مورد نیاز است. حدود 738 میلیون تومان از سرمایه‌گذاری اولیه برای ساخت ساختمان‌ها، خرید تجهیزات، خرید الاغ‌ها و سایر هزینه‌های ثابت هزینه می‌شود و حدود 22 میلیون تومان نیز برای هزینه در گردش (ماهانه) شامل خرید خوراک، دستمزد کارگران و... مورد نیاز است. از فروش سالانه محصولات (شیر، عنبرنسارا و روغن الاغ) حدود 602 میلیون تومان درآمد حاصل می‌شود که پس از کسر هزینه‌های تولید حدود 228 میلیون تومان سود خالص در سال حاصل می‌شود. طبق محاسبات مالی طرح حاضر، سود کسب و کار پرورش الاغ شیری سالانه در حدود 30 درصد است و دوره بازگشت سرمایه نیز در حدود 3 سال خواهد بود.
از ویژگی‌های مثبت برای پرداختن به این کسب و کار می‌توان به مواردی همچون افزایش میزان تولید شیر به روش صنعتی، تولید محصول با کیفیت بیش‌تر در روش تولید صنعتی و میزان سوددهی بالای این طرح اشاره کرد.
