گوجهفرنگی یکی از سبزیهای پرمصرف در جهان است، که گرچه ازنظر گیاهشناسی میوه محسوب میشود، اما بهطور عمده بهعنوان سبزی، فرآوری و مصرف میشود. خاستگاه اولیه این گیاه آمریکای جنوبی میباشد و از قدیمیترین گیاهان کشت شده در جهان است که تاریخچه آن به قرن پنجم قبل از میلاد برمیگردد. این محصول از طریق ترکیه و ارمنستان وارد ایران شد و به بادمجان ارمنی معروف بود و امروزه فرآوردههای آن در سفره مردم کشورمان جایگاه ویژهای دارد و در بسیاری از انواع غذاها استفاده میشود.
با مدیریت بهینه گلخانه و ایجاد دمای مناسب و نور کافی، میتوان حداقل دو بار در سال گوجهفرنگی برداشت کرد. با توجه به اهمیت گوجهفرنگی و گستردگی مصرف آن در کشور و مزیتهای بالای گلخانه برای تولید گوجهفرنگی، در این طرح تلاش شده است تا دانش فنی، وضعیت بازار، مباحث مالی و ریسکهای موجود بهدقت موردمطالعه قرار گیرد. مساحت در نظر گرفتهشده گلخانه در این طرح 3000 مترمربع است و برای احداث آن، حدود 894 میلیون تومان (بدون در نظر گرفتن هزینه خرید زمین)، سرمایهگذاری موردنیاز است که 883 میلیون تومان آن مربوط به هزینه ثابت و قبل از بهرهبرداری بوده و حدود 11.8 میلیون تومان آن نیز هزینه جاری میباشد. بذر موردنیاز حدود 9000 عدد است و مقدار گوجهفرنگی برداشتشده متناسب با شرایط، متغیر میباشد و بهطور میانگین و با توجه به تجهیزات مدنظر، مقدار برداشت، سالانه 150 تن گوجه است و انتظار میرود از ماه چهارم به بعد، ماهانه با تولید حدود 15 تن محصول، حدود 67.5 میلیون تومان فروش انجام شود. درنتیجه، از ماه چهارم به بعد، هر ماه حدود 40 میلیون تومان سود ویژه بهدستآمده و نرخ سوددهی کار برابر با 40.8 درصد خواهد بود.
از مزیتهای اقتصادی کشت گلخانهای، شامل؛ بازدهی اقتصادی بالا با محدودیت منابع آبی، کنترل آفات، بیماریها، تغذیه و... را میتوان نام برد. وقایع طبیعی همچون تگرگ، سیل، سرماهای زودرس و دیررس در داخل گلخانه بهراحتی قابلکنترل هستند و در این زمینه ریسک کار نسبت به گوجهفرنگی زراعی بسیار پایینتر است. همچنین قیمت فروش گوجهفرنگی گلخانهای به جهت خارج از فصل بودن آن معمولاً بالاتر از گوجهفرنگی زراعی میباشد.
علاوه بر مزیتهای گفتهشده انجام این کار مشکلات و ریسکهای خاص خودش را دارد، که قبل از هر اقدامی باید برای رفع آنها آمادگی داشت، ازجمله: مشکل اخذ مجوز و تسهیلات، نوسانات قیمت نهادههای تولید، مشکلات سازه گلخانه، وجود آفات و بیماریها و بذرهای تقلبی، خطر سرما، مشکلات سیستم گرمایشی و آبیاری، استهلاک تجهیزات، نبود صنایع تبدیلی و بستهبندی، مشکلات ناشی از بیتجربگی، مسئله صادرات، عدم وجود اتحادیه، وجود واسطهگران، فرصت کم برای فروش، نبود ثبات قیمت بازار و واردات گوجهفرنگی از استانهای دیگر و... را شامل میشود، که در این زمینه با شناخت راهحلها، میتوان بهدرستی از موانع عبور کرد.